Asteci su bili poslednji i nasnažniji u dugom nizu naroda koji su živeli u plodnoj Meksičkoj dolini u Srednjoj Americi. To ratoborno pleme vladalo je tokom XV i početkom XVI veka velikim carstvom u današnjem centralnom i južnom Meksiku. Asteci su bili izvanredni graditelji, i stvorili su ogromne gradove i komplekse hramova. Beležili su sve o svojim dostignućima i slikali to na listovima od kore drveta, koje su potom savijali u knjige. Njihovo carstvo bilo je efikasno zahvaljujući uspešnim poljoprivrednim metodima, uključujući intenzivnu obradu, navodnjavanje i isušivanje močvarnog zemljišta. Astečke kuće bile su napravljene od sirove opeke (ćerpiča) i često su imale samo jednu prostoriju.
Asteci su verovali da je svet bio stvoren i uništen četiri puta pre tadašnje „pete tvorevine”, u kojoj su oni živeli. Njihov vrhovni bog bio je Huicilopočtli, bog Sunca i rata. Pošto su se plašili da će jednog dana Sunce prestati da uzlazi na nebo i da će se njihov svet tako okončati, Asteci su mu prinosili kao žrtve zarobljane neprijateljske ratnike. Naime, da bi ga održali u životu, Asteci su Huicilopočtliju prinosili ljudske žrtve zbog verovanja da su mu potrebni ljudska srca i krv kao hrana.
Tenočtitlan (taj naziv znači „mesto visokog sveštenika Tenoha”), osnovan oko 1325, postao je prestonica Astečkog carstva krajem XV veka. Sagrađen je na ostrvu nasred jezera Teskoko, dok su ga sa obalom spajali široki nasipi. Na vrhuncu moći, 1519. godine, grad je imao otprilike 500 000 stanovnika i bio je znatno veći od mnogih evropskih gradova toga vremena. U središtu Tenočtitlana nalazilo se područje opasano zidovima, sagrađeno za obredne i religijske svrhe. Njime je dominirao Veliki hram, džinovska piramida visoka šezdeset metara. Na vrhu su dva svetilišta bila posvećena Tlaloku, bogu kiše, i Huicilopočtliju, bogu rata. Tamo su sveštenici bogovima prinosili darove i ljudske žrtve, dok su lobanje žrtava ostavljali u zidovima svetilišta. Svaki astečki vladar proširivao je Veliki hram tako što je oko prethodnog hrama i na njegovom vrhu gradio veće i upečatljivije hramove. Tenočtitlan sada leži zakopan ispod grada Meksika.
Astečka država bila je despotska, militaristička i strogo podeljena na klase i kaste. Astečka religija bila je sinkretička, naročito se oslanjajući na verovanja Maja. Carstvo, koje se prostiralo od današnjeg Meksika do Nikaragve, okončano je 1521. godine, kada je španski konkistador Ernan Kortes osvojio prestonicu Tenočtitlan i zarobio cara Montezumu II.