Ljudi su počeli da pišu pre oko 5500 godina, kad su trgovci počeli da upotrebljavaju oznake za vođenje poslovnih knjiga i računa. Prvobitne oznake bile su u obliku sličica i simbola, a različiti načini zapisivanja razvili su se u različitim kulturama. Otkriće pisma, u vreme kad se širom sveta javljaju prve civilizacije, označava kraj preistorije. Od trenutka kad su ljudi izumeli pismo, pisani tragovi o njihovom životu i delatnosti postali su deo svakodnevice: pisane su priznanice i računi, sklapani su ugovori, zapisivani su značajni događaji, zakoni i književna dela. To je bio početak pisane istorije.
Poznato je da su zasebni načini pisanja nastali u različita vremena u raznim delovima sveta, ali nije poznato koliko je jedan način zapisivanja imao uticaja na neki drugi. Moguće je da se ideja o pismu širila od jedne kulture do druge, pogotovo trgovačkim putevima, ali su pojedina pisma verovatno nastala potpuno nezavisno.
Klinasto pismo
Prvobitan način zapisivanja verovatno se razvio iz glinenih oznaka koje su upotrebljavali trgovci u Mesopotamiji. Oko 3500. godine pre n. e. oznake su utiskivane na površinu glinene lopte označavajući vrstu i količinu robe, a par stotina godina kasnije Mesopotamci počinju da upotrebljavaju štapiće od trske da bi ostavljali klinaste oznake na vlažnim glinenim tablicama. Bitnije tablice su sušene na suncu kako bi bile sačuvane u bibliotekama. Oznake su prerasle u pismo nazvano kuneiformno (što znači „klinasto”), koje je bilo u upotrebi gotovo 3300 godina.
Hijeroglifi
Oko 3300. godine pre n. e. stari Egipćani su počeli da upotrebljavaju pismo poznato kao hijeroglifi (što znači „sveti simboli”). To pismo je bilo složenije od sumerskog slikovitog pisma – 700 različitih znakova predstavljalo je različite pojmove, reči, pa čak i pojedinačna slova. Hijeroglifsko pismo je predstavljalo mešavinu slikovnih simbola, glasovnih oznaka (poput sove, koja je označavala slovo m) i drugih znakova, a uglavnom je korišćeno za natpise u hramovima i grobnicama. Kako ni svaki stoti Egipćanin nije umeo da čita ili piše, pisari su imali značajnu ulogu u egipatskom društvu i uglavnom su radili za vladare i sveštenike.
Srednja Amerika
U Srednjoj Americi, u današnjem Meksiku, Zapoteci su razvili sopstveni, jedinstveni oblik slikovnog pisma, sličan hijeroglifima, oko 800. pre n. e. Sva kasnija pisma, uključujući i majansko, nastala su iz tog pisma. Maje su, oko 250. pre n. e., pomoću tog pisma razvilli sopstveni, napredni pisani jezik, koji je imao simbol za svaki slog. Pisali su po tankim komadima kore smokvinog drveta koje su zatim presavijali kako bi napravili stranice. Danas se te knjige nazivaju kodeksi.
Kratka hronologija razvoja pisma
• Oko 3500. pre n. e.: najraniji oblik zapisivanja, koji se razvio u klinasto pismo, upotrebljava se u Mesopotamiji.
• Oko 3250. pre n. e.: Egipćani upotrebljavaju hijeroglifsko pismo.
• Oko 2500. pre n. e.: piktografi, pismo u obliku slika i crteža, upotrebljava se u dolini Inda.
• Oko 2300. pre n. e.: akadski jezik je zapisan u obliku klinastog pisma.
• Oko 1700. pre n. e.: Minojci pišu tzv. linearnim A, pismom koje još nije odgonetnuto.
• Oko 1500. pre n. e.: nastaju kineski piktografi na kostima i oklopima kornjača; iako su pojedini znakovi izmenjeni, osnovni sistem je i dalje isti, što kinesko pismo čini najstarijim pismom koje se i danas upotrebljava.
• Oko 1300. pre n. e.: Feničani upotrebljavaju alfabet sa 22 slova i pišu semitskim jezikom; to pismo su kasnije usvojili stari Grci, pa je ono preteča svih evropskih pisama.
• Oko 800. pre n. e.: hijeroglifsko pismo se javlja u Srednjoj Americi.