Pravilno je i jedno i drugo, svako u svom značenju.
Velikim početnim slovom, Sunce, piše se kao naziv nebeskog tela: pege na Suncu, prečnik Sunca, Zemlja se okreće oko Sunca itd.
Malim početnim slovom, sunce, piše se kad ima karakter zajedničke imenice ili se posebno ne naglašava njegovo astronomsko značenje, tj. kad je u vezi sa svetlosnim i toplotnim prilikama: dan bez sunca, obasjan suncem, preplanuo od sunca, probija se sunce kroz oblake, ugrejalo sunce, zalazak sunca itd. I u figurativnoj upotrebi piše se malim slovom (npr. ti si moje sunce, ugaslo je moje sunce).
Pridevi Sunčev, sunčev pišu se u skladu sa prethodnim: Sunčev sistem, Sunčev vetar; obasjan sunčevim zracima, probija se sunčeva svetlost itd.