harizma (grčki chárisma):
1) u teologiji: božanski dar, nadahnuće; moć stečena božjom milošću (vidovnjaštvo, moć opštenja sa svecima i sl.);
2) dar za komunikaciju s drugima, za upravljanje masom; privlačnost, ubedljivost, šarm.
harizma (grčki chárisma):
1) u teologiji: božanski dar, nadahnuće; moć stečena božjom milošću (vidovnjaštvo, moć opštenja sa svecima i sl.);
2) dar za komunikaciju s drugima, za upravljanje masom; privlačnost, ubedljivost, šarm.