Na najnižoj tački na kopnu nalazi se mirna, plava vodena površina iz koje izbijaju stubovi soli. Na nekim mestima grudve soli plutaju po površini kao slomljene sante leda. Taj gotovo beživotni predeo jeste Mrtvo more, najslanije jezero na svetu. Mrtvo more je i najveća depresija (oblast niža od nivoa mora) na svetu – vodena površina je na 430,5 m ispod nivoa mora i u stalnom je opadanju. Nalazi se u jugozapadnoj Aziji, između Jordana i Izraela, na završetku doline reke Jordana, u severnom delu velikog rova koji počinje u gornjem toku reke Jordana i proteže se na jug kroz Mrtvo more, Crveno more i istočnu Afriku. Na nekim mestima jezero je duboko 298 m, što znači da se pojedini delovi njegovog dna nalaze na oko 730 m ispod nivoa mora.
U Mrtvom moru živi veoma malo biljaka i životinja. Samo malobrojni jednoćelijski organizmi mogu da prežive u njegovoj vodi jer je ona devet puta zasićenija solju nego voda u okeanu. Stalno isparavanje često uzrokuje zadržavanje guste magle iznad površine. Arapski doseljenici u srednjem veku verovali su da ptice ne lete preko Mrtvog mora zato što su njegova isparenja otrovna. Pa ipak, jata jedne vrste čvoraka donose život u to područje, a hrane se insektima i voćem koje raste na obalama.
Poluostrvo El Lisan (što znači „jezik”) deli jezero na dva dela – severni deo, koji je veći i dublji, i južni deo, koji je dubok u proseku samo šest metara, u kojem se nalaze stubovi soli. Stubovi su zapravo gornji sloj debelih naslaga taloga koji je počeo da se formira pre više od dva miliona godina. Voda iz reke Jordana brzo isparava na temperaturama koje leti iznose preko 50 °C i za sobom ostavlja naslage gline, peska, kamene soli i gipsa. Tokom naročito vlažnih zima u Mrtvo more se svakog dana uliva preko 6,5 miliona tona vode. Kad ne bi bilo isparavanja, nivo jezera bi porastao za tri metra svake godine. Ali od sredine XX veka nivo jezera je opao za više od 40 m, delimično zbog klimatskih promena, a delimično zbog toga što Jordan i Izrael crpu vodu za navodnjavanje iz reke Jordana.
Literatura:
• Bernard Dumpleton i dr., Sva čuda sveta, Novi Sad: Mladinska knjiga, 2005