Stilske figure su reči i izrazi kojima se obogaćuje književno delo, stvaraju žive i upečatljive slike, daju nova, šira i prenesena značenja. One predstavljaju utvrđeni način izražavanja, a mogu se izdvojiti po tome što odstupaju od svakodnevnog načina govora. Emocionalan, konkretan i živopisan stil u slikama, koje su stvorene upotrebom reči u njihovom prenesenom značenju, ili u naročitom poretku, ili naročitim rečeničnim konstrukcijama, naziva se figurativni stil, a izražajna sredstva pri tome upotrebljena nazivaju se stilske figure ili jezičko-stilska izražajna sredstva. Neke od tih figura čine umetničku sliku koja se njima kazuje izrazitijom i snažnijom, i upotrebljavaju se i u poeziji i u prozi, i u usmenom i u pisanom izražavanju. Pojedine stilske figure, pored pomenutih odlika, doprinose i ritmičnosti izražavanja, zbog čega se češće javljaju u delima u stihu nego u prozi.
U srpskom jeziku, stilske figure se dele na:
1. figure dikcije
2. figure reči
3. figure konstrukcije
4. figure misli
Figure dikcije predstavljaju glasovne ili zvučne figure čije se delovanje zasniva na samom učinku određenih glasova i zvukova u govoru. Te stilske figure podrazumevaju ponavljanje određenih glasova ili grupe srodnih glasova, oponašanje zvukova prirode ili pak ponavljanje čitavih reči. Ponavljanje, kao glavna karakteristika figura dikcije, služi da pojača ili znatno umanji određenje dimenzije značenja reči. Zbog toga se te stilske figure ne smeju shvatiti kao jednodimenzionalne, jer sa svakim ponavljanjem one u književnosti otvaraju neku novu dimenziju i, samim tim, reči u književnom delu, kao i samo delo, dobijaju neko novo značenje. U figure dikcije spadaju:
1. aliteracija
2. anadiploza
3. anafora
4. asonanca
5. epifora
6. onomatopeja
7. simploka
Figure reči nastaju promenom osnovnog, uobičajenog značenja pojedinih reči. U svakodnevnom govoru često se upotrebljavaju te stilske figure (baš si lav, glava eksera, sijalično grlo), ali se one ne doživljavaju kao figure prenesenog značenja, jer je ono s vremenom postalo uobičajeno. U figure reči spadaju:
1. alegorija
2. epitet
3. eufemizam
4. metafora
5. metonimija
6. personifikacija
7. simbol
8. sinegdoha
Figure konstrukcije nastaju posebnim rasporedom reči u rečenici ili u nekoj većoj celini književnog dela. One su, zapravo, figure rasporeda reči, jer svako odstupanje od prirodnog reda reči ostavlja poseban utisak na čitaoca, tj. pojačava njegov doživljaj određenog dela. U figure konstrukcije spadaju:
1. asindeton
2. elipsa
3. inverzija
4. polisindeton
5. retoričko pitanje
Figure misli se odnose na širi smisao onoga što je rečeno. U tu grupu stilskih figura spadaju:
1. antiteza
2. gradacija
3. hiperbola
4. ironija
5. litota
6. oksimoron
7. paradoks
8. poređenje
9. slovenska antiteza