Rečnik mitoloških pojmova – Opšte obrazovanje

Abeona – u rimskoj mitologiji, božanstvo nižeg reda, boginja koja zajedno sa Adeonom uči decu hodanju; prizivali su je prilikom prvog izlaženja dece iz kuće, a obraćali su joj se i putnici koji kreću na put.
Adeona – u rimskoj mitologiji, božanstvo nižeg reda, boginja koja zajedno sa Abeonom uči decu hodanju; prizivana je da obezbedi povratak dece koja su prvi put izašla iz kuće, kao i onih koji se vraćaju sa puta.
Afrodita – grčka boginja ljubavi i lepote, odgovara rimskoj Veneri.
agatodemon – dobar duh, duh zaštitnik.
Aheront – reka u hadu, podzemnom svetu, preko koje Haron prevozi duše pokojnika.
Ahriman – po Zaratustrinom učenju, načelo zla, bog zla.
Ahura Mazda (Ormuzd) – vrhovno božanstvo u Zaratustrinom učenju, načelo dobra, oličenje svetlosti.
alkion – mitska morska ptica za koju se verovalo da predskazuje sreću.
Amazonka – žena ratnik iz grčke mitologije.
ambrozija – hrana bogova na Olimpu.
Amon – vrhovni bog starih Egipćana (poput Zevsa kod starih Grka i Jupitera kod starih Rimljana); poistovećen sa bogom Ra, pa se uzima kao Amon Ra.
Amor – rimski bog ljubavi, odgovara grčkom Erosu; prikazuje se obično kao krilati mališan sa lukom i strelama.
androgin – prabiće čijim su polovljenjem nastali prvi ljudi (muškarci i žene).
androkefal – biće sa ljudskom glavom i životinjskim telom (npr. kentaur, sfinga).
Antej – prema starogrčkoj legendi, nepobedivi junak, sin boga mora Posejdona i boginje zemlje Geje; snagu je dobijao u doticaju sa majkom zemljom, pa ga je Herakle pobedio tako što ga je podigao uvis i odvojio od zemlje.
Apolon – grčki bog Sunca, poezije, muzike, proročanstva, pokrovitelj umetnosti, simbol mladalačke lepote; sin Zevsa i Lete, brat blizanac boginje Artemide.
apoteoza – uzdizanje čoveka među božanstva.
Argo – lađa na kojoj je Jason sa Argonautima otišao u Kolhidu.
Argonauti – grčki junaci koji su na brodu Argo, pod Jasonovim vođstvom, otplovili do Kolhide na Crnom moru da nađu zlatno runo.
Argus – div iz grčke mitologije, stooki čuvar Zevsove ljubavnice.
Arijadna – kćerka kralja Minosa, koja je pomoću klupka konca pomogla Tezeju da izađe iz lavirinta.
Artemida – grčka boginja lova, divljine, gospodarica i zaštitnica divljači; kćerka Zevsa i Lete, sestra Apolonova; odgovara rimskoj Dijani.
artemizijum – svetilište boginje Artemide.
Asklepije – slavni starogrčki lekar, kasnije bog lekarstva, sin Apolona i Koronide.
Asmodej – zao duh, neprijatelj bračne sloge; vrhovni demon.
Astarta – semitska boginja plodnosti i polne ljubavi, kod Feničana i drugih istočnih naroda.
Atena – grčka boginja mudrosti, Zevsova kćerka, zaštitnica nauke, umetnosti i grada Atine.
Atlant – titan koji na svojim plećima drži ceo svet; personifikacija planine u severozapadnoj Africi.
Augije – kralj u Elidi, čija štala nije bila čišćena trideset godina; očistio ju je Herakle, skrenuvši u nju dve reke.
Aurora – boginja zore kod starih Rimljana.
avatar – u hinduskoj mitologiji, otelovljenje, reinkarnacija božanstva.
azi – starogermanska nebeska božanstva, koja predstavljaju prirodne sile; njihov vrhovni bog je Odin, a njihovo boravište zove se Azgard.
Bah – kod starih Rimljana, bog vina i veselja, sin Zevsa i Semele (odgovara bogu Dionisu kod starih Grka).
bahanalije – u starom Rimu, svetkovine u čast boga Baha.
Bal – bog plodnosti, kralj svih bogova u mitologiji semitskih naroda na Srednjem istoku.
bazilisk – fantastična zmija, gušter ili zmaj koji disanjem ili pogledom može da nanese zlo ili ubije.
Belona – boginja rata kod starih Rimljana, žena Marsova.
Belzebub – božanstvo starih Filistejaca.
Cerera – rimska boginja plodnosti i zemljoradnje (kod starih Grka Demetra).
dedalije – beotske svečanosti priređivane u staroj Grčkoj u čast boginje Here.
demon – kod starih Grka, polubožanstvo, posrednik između bogova i ljudi; natprirodno biće vezano za sudbinu jednog čoveka ili kraja.
Dionis – bog vina, vinogradarstva i uživanja kod starih Grka, identifikovan sa rimskim Bahom.
dionizije – starogrčke svečanosti u čast boga Dionisa koje su se održavale četiri puta godišnje, sa orgijanjem i pijančenjem.
Dioskuri – grčki polubogovi Kastor i Polideuk, nerazdvojna braća blizanci, sinovi Lede i Zevsa, zaštitnici i vodiči mornara.
druda – u germanskoj mitologiji, veštica, sablast koja plaši decu i ubija stoku.
Edip – sin tebanskog kralja Laja i kraljice Jokaste, koji je u neznanju ubio oca i oženio se majkom.
egida – u grčkoj mitologiji, Atenin štit sa glavom Meduze.
ehidna – u verovanjima starih Grka, naziv za zmiju otrovnicu i nekoliko drugih čudovišta.
Eho – u grčkoj mitologiji, nimfa koja je odvraćala pažnju Heri dok ju je Zevs varao, te ju je Hera kaznila tako da može ponavljati samo tuđe poslednje reči.
Ejlejtija – Zevsova i Herina kćerka, boginja porođajnih bolova, koja ubrzava ili usporava porođaj boginja i smrtnica.
Elektra – kćerka Agamemnona i Klitemnestre; ohrabrila je brata Oresta da ubije njihovu majku i njenog ljubavnika Egista nakon što su ovi ubili Agamemnona.
eleusinije – stare grčke svečanosti koje su održavane u atičkom mestu Eleusina u čast boginje zemljoradnje Demetre.
elf – natprirodno biće, duh, vilenjak, đavolak.
Elizijum – mesto na koje posle smrti odlaze junaci i časni ljudi; boravište blaženih u podzemnom svetu; jelisej.
Eos – boginja zore kod starih Grka.
Erida – u grčkoj mitologiji, boginja nesloge, sestra i pratilja boga rata Aresa.
Eros – grčki bog ljubavi, Afroditin sin.
Etna – sicilijanska nimfa, Uranova i Gejina kćerka; njenim imenom nazvan je vulkan u kojem su se nalazile Hefestove kovačnice.
Euridika – nimfa, supruga slavnog tračkog pevača Orfeja.
Evropa – ljubavnica boga Zevsa.
Faeton – sin Helija, grčkog boga Sunca, koji je leteći očevim kočijama izazvao vatru na nebu i zemlji, zbog čega ga je Zevs ubio munjom.
Faun – italsko božanstvo prirode, zaštitnik pastira i seljaka, njihovih stada i njiva.
feniks – mitska ptica starih Egipćana koja, predosećajući blisku smrt, izgori u svom gnezdu, a zatim ponovo oživi iz pepela; simbol onoga što je večno, besmrtno.
Filoktet – prijatelj Herakla, koji je, na njegove molbe, pristao da ubije Parisa otrovnom strelom.
Flora – italska boginja cveća, plodnosti i proleća.
Fortuna – italska boginja sreće i sudbine.
Frej – skandinavski bog mira, napretka i bračne ljubavi, brat Frejin.
Freja – skandinavska boginja ljubavi i plodnosti, sestra boga Freja.
Gelo – avet koja plaši decu, posebno novorođenčad; verovalo se da je to duša jedne devojke sa ostrva Lezbosa, koja je umrla neudata i čija je sen otimala decu.
gigant – u grčkoj mitologiji, ogromno čovekoliko biće, sin boginje Geje.
gigantomahija – u grčkoj mitologiji, borba giganata protiv bogova.
gnom – u zapadnoevropskoj mitologiji, demonsko biće, ružan patuljak koji čuva podzemna blaga.
Gorgona – u grčkoj mitologiji, jedna od triju sestara čudovišnog izgleda, sa zmijama umesto kose, od čijeg pogleda su se ljudi pretvarali u kamen; najstrašnija od njih bila je Meduza.
gracija – u rimskoj mitologiji, svaka od tri boginja lepote: Aglaja, Eufrosina i Talija.
grifon – krilato čudovište koje ima glavu orla a telo lava.
Had – grčki bog podzemnog sveta, brat Zevsa i Posejdona.
had – u grčkoj mitologiji, podzemni svet kuda odlaze duše umrlih nakon što im je izrečena presuda, zagrobni svet.
hamadrijade – u grčkoj mitologiji, šumske nimfe, koje žive i umiru sa drvećem.
Haron – u grčkoj mitologiji, lađar koji prevozi duše umrlih preko reke Aheronta u podzemni svet.
harpije – zla, brza, krilata čudovišta sa telom ptice i ljudskom glavom, simbol nezasite grabljivosti i pakosti.
Hator – egipatska boginja ljubavi i radosti, prikazana sa kravljom glavom.
Heba – boginja mladosti kod starih Grka, služila je bogove pićem pre dolaska Ganimeda na Olimp.
Hefest – grčki bog vatre, Zevsov i Herin sin, ružan i hrom, u svojoj kovačnici pravi oružje i ukrase za bogove; odgovara rimskom Vulkanu.
hekatonheiri – storuki džinovi, tri divovska sina Urana i Geje, pomagali su Zevsu u borbi protiv titana i kasnije su ih čuvali zatvorene u Tartaru.
Helije – grčki bog Sunca.
Helikon – planina u Beotiji na kojoj je po predanju bilo sedište Apolona i muza.
Hem – sin boga Boreje i atinske princeze Oritije, oženjen Rodopom; lažno su se predstavljali kao Zevs i Hera, pa su za kaznu pretvoreni u planine.
Hera – u grčkoj mitologiji, Kronova i Rejina kćerka, sestra i zakonita supruga vrhovnog boga Zevsa, boginja zaštitnica braka, odgovara rimskoj Junoni.
Herakle – najslavniji grčki junak, sin Zevsa i Alkmene, izvršio je dvanaest teških zadataka koje mu je naložio Euristej.
Herkules – latinski naziv za Herakla.
Hermes – u grčkoj mitologiji, glasnik bogova, sin Zevsa i Maje, bog nauke, trgovine, govorništva i lukavstva, obično prikazan sa krilima na cipelama i na kapi; odgovara rimskom Merkuru.
heroj – u grčkoj mitologiji, čovek nadljudskih osobina, polubog.
Hesperide – nimfe, kćerke Noći koje čuvaju zlatne jabuke u vrtu bogova (vrt Hesperida).
Hestija – grčka boginja ognjišta, odgovara rimskoj Vesti.
Hidra – devetoglava neman u jezeru Lerni na Peloponezu kojoj su umesto svake odsečene glave rasle nove, ubio ju je Herakle.
Higija – grčka boginja zdravlja, Asklepijeva kćerka.
Hijade – kćerke Atlantove koje su odgajile Dionisa, Zevs ih je pretvorio u zvezde.
Himera – strašna neman koja bljuje vatru, sa lavljom glavom, telom koze i repom zmaja; ubio ju je Belerofont uz pomoć Atene.
Hiperborejci – u grčkoj mitologiji, narod na krajnjem severu Evrope gde se ne može dospeti ni kopnom ni morem, žive u miru i izobilju.
Hipnos – grčki bog sna, sin Noći, brat blizanac boga smrti Tanatosa.
htoničan – koji pripada podzemnom svetu i njegovim božanstvima.
ibis – sveta ptica starih Egipćana.
ihor – u grčkoj mitologiji, krv bogova, odnosno eterična tečnost koja teče njihovim žilama.
jelisej – mesto gde nakon smrti borave junaci i časni ljudi; rajsko naselje.
Justicija – rimska boginja pravde.
ka – kod starih Egipćana, životni princip, izvor čovekove duše, koji može postojati i izvan tela.
Kaliopa – najstarija od devet muza, zaštitnica epskog pesništva, filozofije i retorike.
Kalipso – morska nimfa koja je, po Homeru, sedam godina zadržala Odiseja na svom ostrvu.
Kasandra – kćerka trojanskog kralja Prijama, sestra Parisova i Hektorova, kojoj je Apolon dao moć proricanja; prorekla propast Troje.
kentaur – čudovište sa telom konja a ljudskim grudima i glavom.
Kerber – troglavi pas iz grčke mitologije koji čuva ulaz u podzemni svet.
kiklop – u grčkoj mitologiji, posebno u Homerovoj Odiseji, div sa jednim okom nasred čela.
Kirka – čarobnica iz Homerove Odiseje koja je zavela Odiseja i njegove ljude.
Klio – jedna od devet muza, zaštitnica istorije, obično predstavljena sa poluotvorenim svitkom hartije u ruci.
kobold – u nemačkoj mitologiji, zli duh, domaći ili brdski demon, predstavljen kao ružan patuljak.
Kupidon – bog čulne ljubavi kod starih Rimljana, sličan grčkom Erosu.
Lakšmi – indijska boginja sreće i lepote, čiji je simbol lotosov cvet.
Laokoon – Apolonov sveštenik, Trojanac koga su zajedno sa njegova dva sina ugušile dve velike zmije jer je pokušao da nagovori svoje sugrađane da unište trojanskog konja.
lararijum – kod starih Rimljana, malo kućno svetilište posvećeno larima, smešteno obično kraj ognjišta.
lari – kod starih Rimljana, prvobitno božanstva plodnih njiva, a kasnije – zaštitnici domaćih ognjišta.
Leda – lepotica koju je dok se kupala obljubio Zevs pretvoren u labuda, majka Jelene Trojanske, blizanaca Kastora i Polideuka, Klitemnestre.
lemuri – u verovanju starih Rimljana, zli duhovi, duše pokojnika koji nisu sahranjeni na odgovarajući način, lutaju noću kao aveti plašeći ljude.
lemurije – ponoćne svečanosti starih Rimljana radi otklanjanja moći lemura, zlih duhova; održavane su u maju mesecu.
Leta – reka zaborava u podzemnom svetu čijim vodama se napajaju duše mrtvih da bi zaboravile svoj zemaljski život. Kao personifikacija zaborava, kćerka boginje Eride (Nesloge).
Libitina – u starom Rimu, boginja smrti, katkad identifikovana sa Prozerpinom.
Luna – boginja Meseca kod starih Rimljana.
Medeja – u grčkoj mitologiji, Jasonova žena, koja iz osvete za neverstvo ubija njihovu decu.
Meduza – jedna od triju sestara Gorgona sa zmijama umesto kose na glavi.
menada – sveštenica boga Dionisa (Baha).
Merkur – rimsko ime za grčkog boga Hermesa; vesnik bogova, simbol trgovine.
metamorfoza – u grčkim mitovima, pretvaranje ljudi u životinje, biljke, kamenje i slično voljom bogova.
Minerva – rimska boginja mudrosti, veština i nauka, odgovara Ateni kod starih Grka.
Minotaur – sin Pasifaje, žene kritskog kralja Minosa, i jednog bika; čudovište – pola čovek, pola bik.
Mnemosina – kćerka Urana i Geje (Neba i Zemlje), boginja pamćenja; majka muza, koje je izrodila sa Zevsom.
mojre – tri sestre boginje sudbine kod starih Grka, suđaje, odgovaraju rimskim parkama.
Morgana – prvobitno keltsko polubožanstvo, vila ili čarobnica; polusestra kralja Artura, u kasnijim legendama zlobna zavodnica.
najada – kod starih Grka i Rimljana, rečna i izvorska nimfa.
Narcis – u grčkoj mitologiji, sin rečnog boga Kefisa i nimfe Liriope, izuzetno lep mladić koji se, videvši sopstveni lik u vodi, toliko zaljubio sam u sebe da je od čežnje za samim sobom umro.
nektar – napitak grčkih bogova na Olimpu, koji im je zajedno sa ambrozijom davao večnu mladost.
Nemeza – u grčkoj mitologiji, boginja koja deli pravdu.
Neptun – rimski bog mora, odgovara grčkom Posejdonu.
nereide – morske nimfe, kćerke Nereja, morskog božanstva kod starih Grka.
Nike – boginja pobede u staroj Grčkoj.
nimfa – kod starih Grka i Rimljana, jedna od mladih poluboginja koje žive kraj vode, u šumama ili u brdima.
Nioba – tebanska kraljica, Tantalova kćerka, koja je dotle plakala za svojom ubijenom decom dok se nije pretvorila u stenu iz koje curi voda.
norne – boginje ljudske sudbine, suđaje u skandinavskoj mitologiji.
Njerdr – jedan od bogova u skandinavskoj mitologiji, otac Freja i Freje.
Odin – vrhovno božanstvo germanskih plemena, bog pobede, znanja, pesništva, smrti, koji je uzimao mrtva tela junaka k sebi u Valhalu; Votan.
Okeanide – morske nimfe, kćerke Okeana i Tetide, kojih je bilo tri hiljade.
oreada – u grčkoj mitologiji, gorska nimfa, gorska vila.
Orest – tragični junak u grčkoj mitologiji, sin kralja Agamemnona i Klitemnestre; ubivši majku i njenog ljubavnika Egista, osvetio je očevu smrt.
Orfej – grčki pevač i svirač iz Trakije, sin Muze Kaliope i boga Apolona; pesmom očaravao ljude, životinje, biljke, pa i same bogove.
Orkus – kod starih Rimljana, podzemni, donji svet, u kojem prebivaju mrtvi; Tartar.
Oziris – egipatski bog Sunca, plodnosti, bog podzemnog sveta i presuditelj mrtvim dušama.
Palada – epitet boginje Atene.
paladion – drveni kip boginje Atene kao zaštitnice glavnog grada Grčke, obučen u skupocenu odeću.
Pan – u grčkoj mitologiji, bog šuma, pašnjaka, stada i pastira, sa kozjim nogama, repom i rogovima.
panateneje – velika starogrčka svetkovina, slavila se svake četvrte godine žrtvama, pohodima (povorka prikazana na frizu Partenona) i sportskim takmičenjima u čast boginje Atene.
Pandora – u grčkoj mitologiji, prva žena na zemlji, obdarena svim dražima, darovima i lepotom, koju je stvorio Hefest po Zevsovom naređenju kao osvetu za Prometejevu krađu vatre; nosila je posudu iz koje su izašla sva zla ovoga sveta.
parergon – manje važni podvizi Herakla, pored dvanaest glavnih koje je izvršio po naređenju Euristeja.
parke – prvobitno boginje sudbine kod starih Rimljana, kasnije izjednačene sa grčkim mojrama, tri sestre koje predu nit ljudskog života.
Parnas – gora u srednjoj Grčkoj, u antičko doba breg muza, sedište boga Apolona i muza.
partenijum – u staroj Grčkoj, lirska pesma koju je pevao hor devojaka u čast boginje Artemide.
Pegaz – krilati konj Zevsov, postao je iz Meduzine krvi kad joj je Persej odrubio glavu; od udara njegova kopita izbio je izvor vode Hipokrena, koja je nadahnjivala pesnike.
Pelop – u grčkoj mitologiji, sin lidijskog kralja Tantala, kralj Elide i osvajač Peloponeza, po kome je to poluostrvo dobilo ime.
penati – kod starih Rimljana, bogovi koji borave u kućnim ostavama i štite porodicu, kao i celu rimsku državu. Kao čuvari porodičnog ognjišta povezani su sa larima, a kao zaštinici države – sa boginjom Vestom.
Persefona – u grčkoj mitologiji, kćerka Zevsa i Demetre, žena Hadova i suvladarka podzemnog sveta; u starom Rimu, Prozerpina.
Persej – sin Zevsa i Danaje, kralj Arga i utemeljitelj Mikene; veoma odvažan i spretan junak, ubio Meduzu i oslobodio Andromedu.
Perun – bog groma i olujnog neba kod starih Slovena.
Pigmalion – kiparski kralj koji je isklesao od slonove kosti idealnu ženu, potom se zaljubio u nju i oženio se njome, kad je boginja Afrodita oživela kip.
Pilad – sestrić Agamemnonov, Orestov veran prijatelj i pratilac, oženio se njegovom sestrom Elektrom.
Pluton – bog podzemnog sveta kod starih Grka i Rimljana.
Posejdon – grčki bog mora, Kronov i Rejin sin, Zevsov mlađi brat.
Prokrust – nadimak razbojnika iz Atike koji je hvatao putnike, stavljao ih u svoju postelju, pa odsecao noge onima koji su bili duži od nje, a one koji su bili kraći rastezao dok ne umru.
Prometej – titan koji je ukrao vatru od bogova i doneo je ljudima; za kaznu Zevs ga je prikovao za jednu stenu na Kavkazu, gde mu je orao svakog dana kljuvao džigericu; oslobodio ga Herakle.
Protej – morsko božanstvo kod starih Grka, sposobno da poprima lik različitih životinja i čudovišta.
Prozerpina – latinski naziv za Persefonu.
rusalka – šumska ili vodena vila kod starih Slovena.
Saga – nordijska boginja priča i istorije, Odinova miljenica.
satir – starogrčki Bahov pratilac, šumski bog sa kozjim nogama, zašiljenim ušima sličnim malim rogovima, čupavom kosom, konjskim ili kozjim repom.
Saturn – rimski bog zemljoradnje, pandan grčkom Kronu.
Scila i Haribda – prema verovanju starih Grka, dva čudovišta koja su se nalazila sa dve strane Mesinskog moreuza i bila veoma opasna za brodove.
sfinga – čudovište sa glavom i grudima devojke a telom lava.
Selena – boginja Meseca kod starih Grka.
Sibila – proročica kod starih Grka i Rimljana.
Silen – vaspitač i pratilac boga Dionisa (Baha).
Silvan – starolatinsko niže božanstvo šume, polja i stada.
sirene – naziv za morske nimfe u grčkoj mitologiji, koje su zavodljivim glasom pevale i mamile mornare pa ih zatim ubijale; prikazivane su kao ptice sa ženskom glavom, a kasnije kao devojke sa donjim delom tela kao u ribe.
Sol – rimski bog Sunca.
Spes – rimska boginja nade; njoj su upućivane molitve da se ispune nade u dobar ishod žetve, trgovine ili ratnih pohoda.
Stiks – reka preko koje je Haron prevozio duše mrtvih, prema verovanju starih Grka, u koju su se zaklinjali bogovi.
sukubus (sukuba) – žena demon koja stupa u seksualne odnose sa usnulim ljudima.
Svarog – vrhovni bog kod starih Slovena.
Svarožić – slovenski bog vatre, naročito one koja se upotrebljavala za sušenje žita.
Svetovid – u slovenskoj mitologiji, četvoroglavi bog rata.
šeol – podzemno carstvo, boravište mrtvih po jevrejskom verovanju.
Tanatos – grčki bog smrti, sin Noći, brat blizanac boga sna Hipnosa.
Tantal – frigijski kralj, Zevsov sin; zbog oholosti osuđen da stoji u vodi koja se povuče kad god on hoće da pije, ispod granja sa voćem koje ne može da dohvati.
Tartar – u grčkoj mitologiji, dubok i mračan ponor u podzemnom svetu, u koji je Zevs bacio pobeđene titane.
Telemah – sin Odiseja i Penelope, koji je ime dobio po tome što se rodio kada mu je otac polazio u Trojanski rat (grčki Telémachos, doslovno „koji se bori u daljini”).
tezmoforije – jesenje svetkovine u čast boginje Demetre u Atini.
tirs – štap obavijen bršljanom, znak grčkog boga Dionisa.
titani – divovi, sinovi Urana i Geje koje je Zevs savladao i bacio u Tartar.
titanomahija – u grčkoj mitologiji, borba titana i Zevsa.
Triton – u grčkoj mitologiji, morsko božanstvo, sin Posejdona i Amfitrite.
trojanski konj – drveni konj u kojem su Grci na prevaru ušli u Troju i savladali Trojance.
trol – natprirodno biće iz skandinavske mitologije u obliku patuljka, diva, čarobnjaka i sl.
Uran – bog neba kod starih Grka, sin i muž Geje, sa kojom je izrodio titane.
Uranija – jedna od devet muza, zaštitnica astronomije, prikazuje se sa globusom u ruci.
uroboros – figura iz grčke mitologije koja prikazuje zmiju koja jede sopstveni rep i tako se pretvara u kolut; simbol večnosti.
Valhala – u skandinavskoj mitologiji, dvorana u kojoj Odin, vrhovni bog, prima duše poginulih ratnika.
valkire – u skandinavskoj mitologiji, boginje koje su donosile odluke o pobedniku i poginulima u borbama, a duše najhrabrijih boraca odvodile u Valhalu, gde su ih služile pićem bogova.
Venera – boginja ljubavi i ljupkosti kod starih Rimljana.
Vesna – boginja proleća kod starih Slovena.
Vesta – rimska boginja ognjišta, pandan grčkoj Hestiji.
vestalinke – sveštenice i čuvarke svete vatre u hramu boginje Veste, zakletvom obavezane na nevinost.
Vulkan – rimski bog vatre i zaštitnik kovača.
Zevs – najviše starogrčko božanstvo, bog gromovnik, sa sedištem na Olimpu.