bećar (turski bekâr od persijskog bîkār):
1) neoženjen čovek, momak, neženja;
2) onaj koji je sklon piću, veselju, ženama, bekrija, veseljak, lola;
3) istorijski: ratnik dobrovoljac; vojnik najamnik (naročito u doba Prvog srpskog ustanka).
bećar (turski bekâr od persijskog bîkār):
1) neoženjen čovek, momak, neženja;
2) onaj koji je sklon piću, veselju, ženama, bekrija, veseljak, lola;
3) istorijski: ratnik dobrovoljac; vojnik najamnik (naročito u doba Prvog srpskog ustanka).