benigni, -a, -o (latinski benignus):
1) dobroćudan, koji ima blagu, dobru narav;
2) u medicini: dobroćudan, bezopasan (o tumorima).
benignitet (latinski benignitas):
1) dobrota, dobrodušnost, blagost;
2) u medicini: bezopasnost, prolaznost bolesti.
