egzaltacija (latinski exaltatio):
1) veliko uzbuđenje, zanos, ushićenost, razdraganost;
2) preterano veličanje, slavljenje, uzdizanje.
egzaltiran, -a, -o (latinski exaltus):
1) prenagljen u ponašanju, prenapet, fanatičan;
2) koji se nalazi u stanju egzaltacije, preterano uzbuđen, zanesen, ushićen; prožet egzaltacijom.
egzaltirati (latinski exaltare) – dovesti, dovoditi u stanje egzaltacije, previše uzbuditi, uzbuđivati, ushititi, ushićivati.
