egzaltacija (latinski exaltatio):
1) veliko uzbuđenje, zanos, ushićenost, razdraganost;
2) uzdizanje na viši položaj (npr. ustoličenje pape).
egzaltiran (latinski exaltus):
1) prenagljen u ponašanju, prenapet, fanatičan;
2) prožet egzaltacijom, preterano uzbuđen, zanesen, ushićen.
egzaltirati (latinski exaltare) – dovesti, dovoditi u stanje egzaltacije, preterano uzbuditi, uzbuđivati, ushititi, ushićivati.
