elativ (novolatinski elativus):
1. u lingvistici: oblik kojim se iskazuje visok, pojačan stepen neke osobine bez poređenja s drugim pojmovima, apsolutni superlativ;
2. u lingvistici: u ugrofinskim i nekim drugim jezicima, padež za izricanje izlaženja iz nekog mesta, odnosno udaljavanja.