harizma (grčki chárisma):
1. u teologiji: božanski dar, nadahnuće; moć stečena božjom milošću (vidovnjaštvo, moć opštenja sa svecima i sl.);
2. dar za komunikaciju s drugima, za upravljanje masom; privlačnost, ubedljivost, šarm.
harizma (grčki chárisma):
1. u teologiji: božanski dar, nadahnuće; moć stečena božjom milošću (vidovnjaštvo, moć opštenja sa svecima i sl.);
2. dar za komunikaciju s drugima, za upravljanje masom; privlačnost, ubedljivost, šarm.