intonacija (srednjovekovni latinski intonatio):
1. u muzici: tačna visina tona; međusobna usklađenost tonova glasa ili instrumenta; početni ton pri pevanju ili sviranju;
2. u lingvistici: povišavanje i snižavanje glasa tokom govora, u zavisnosti od akcenta ili od smisla rečenice; naglašavanje pojedinih glasova, reči;
3. figurativno: način, ton, osnovni smisao, smer razgovora, javnog istupa, teksta i sl.