janičar i janjičar (turski yeniçeri):
1) istorijski: pripadnik pešadije u Turskom carstvu (od XIV do XVIII veka) u koju su najčešće regrutovani zarobljeni i nasilno poturčeni hrišćanski mladići;
2) figurativno pejorativno: sluga, podanik tuđinske vlasti koji se okrenuo protiv vlastitog naroda.