kulminacija (novolatinski culminatio):
1) najviši stepen, vrhunac (snage, radnje, osećanja, razvitka nečega i sl.); najviše dostignuće, najviši domet;
2) u astronomiji: prolazak nekog nebeskog tela (u prividnom dnevnom kretanju) kroz meridijan posmatrača, položaj u kojem to telo dostiže najveću visinu nad horizontom.