megdan (turski meydan):
1) istorijski: u balkanskim krajevima Osmanlijskog carstva, takmičenje u fizičkoj snazi i veštini (skakanje, bacanje kamena, jahanje itd.), obično održavano prilikom crkveno-narodnih svečanosti;
2) dvoboj, sukob (pojedinaca); boj, bitka (dveju vojski);
3) figurativno: takmičenje, nadmetanje u viteškim i drugim igrama; sportsko takmičenje, utakmica;
4) mesto borbe, okršaja, bojno polje, bojište.