rabin (hebrejski rabbī):
1. istorijski: prvi, najvažniji duhovnik i teolog kod Jevreja koji je u srednjem veku, zbog moralnog autoriteta, imao ulogu sudije;
2. danas, u jevrejskoj zajednici, onaj koji u sinagogi obavlja bogosluženje, interpretira Bibliju i Talmud, jevrejski sveštenik, veroučitelj.