sonant (latinski sonans) – u lingvistici: zvučni suglasnik pri čijem izgovoru vazdušna struja nailazi na prepreke u usnoj duplji, ali ih zaobilazi, zbog čega ima i neke osobine samoglasnika (j, l, lj, m, n, nj, r, v).
sonant (latinski sonans) – u lingvistici: zvučni suglasnik pri čijem izgovoru vazdušna struja nailazi na prepreke u usnoj duplji, ali ih zaobilazi, zbog čega ima i neke osobine samoglasnika (j, l, lj, m, n, nj, r, v).