ubicirati svrš. i nesvrš. (novolatinski ubicare):
1. utvrditi, utvrđivati mesto, položaj (nekoga ili nečega); locirati;
2. nesvrš. imati trajno prebivalište.
ubicirati svrš. i nesvrš. (novolatinski ubicare):
1. utvrditi, utvrđivati mesto, položaj (nekoga ili nečega); locirati;
2. nesvrš. imati trajno prebivalište.