Sveto rimsko carstvo (nemački Heiliges Romisches Reich) jeste carstvo različitog obima u srednjovekovnoj i modernoj zapadnoj i srednjoj Evropi. To carstvo, za koje se tradicionalno verovalo da ga je osnovao Karlo Veliki (742–814), kojeg je papa Lav III krunisao za cara 800. godine, trajalo je sve dok se Franc II nije odrekao te titule 1806. godine. Vladavina nemačkog Otona I Velikog (vladao od 962. do 973), koji je znatno uvećao carstvo i učvrstio carsku titulu posle propasti Karolinškog carstva (888. godine), ponekad se uzima za početak carstva. Naziv Sveto rimsko carstvo, koji nije usvojen do vladavine Fridriha I Barbarose (vladao od 1155. do 1190), odražavao je tvrdnju Karla Velikog da je njegovo carstvo naslednik Rimskog carstva i da je ta vlast uvećana njegovim položajem božjeg prvog izaslanika u svetovnom carstvu, uporedo sa položajem pape u duhovnom carstvu. Okosnicu carstva činile su Nemačka, Austrija, Češka, Moravska i Švajcarska, a povremeno su njegov deo bile i Holandija i severna Italija; Francuska, Poljska, Ugarska i Danska bile su uključene od početka, a Britanija i Španija bile su nominalne članice.
Od sredine XI veka carevi su vodili velike borbe sa papstvom oko prevlasti, a takođe su se, naročito pod moćnom Hoenštaufen dinastijom (1137–1254), borili sa papama oko vlasti nad Italijom. Rudolf I je postao prvi habzburški car 1273, a od 1438. na prestolu je habzburška dinastija. Od 1356. cara su birali nemački prinčevi; potom bi ga obično krunisao papa. Van ličnih naslednih domena, carevi su delili vlast sa carskom skupštinom. Za vreme reformacije, veliki broj nemačkih prinčeva prebegao je u protestantski tabor, suprotstavljajući se katoličkom caru, i od 1562. careve više nije krunisao papa.
Na kraju Tridesetogodišnjeg rata (1618–1648), Vestfalskim mirom je priznat pojedinačni suverenitet carskih država. Carstvo je tada postalo labava federacija država i titula cara bila je prvenstveno počasna. U XVIII veku, sporovi oko carskog nasleđa prerasli su u Rat za austrijsko nasleđe (1740–1748) i Sedmogodišnji rat (1756–1763). Veoma oslabljeno Sveto rimsko carstvo, koje je bilo rastrzano stalnim međusobnim sukobima svojih država, privatnim ratovima i potpunim gubitkom autoriteta cara, okončano je 6. avgusta 1806. godine, kad ga je francuski car Napoleon I Bonaparta i formalno ukinuo.