Neptun je sedma planeta po udaljenosti od Sunca, a četvrta po masi i veličini; najmanji je od četiri gasovite planete. Oko svoje ose, koja ima nagib 28,3°, okrene se za 0,67 zemaljskih dana, dok oko Sunca obiđe za 164,79 zemaljskih godina, na srednjem rastojanju od 4,5 × 109 km.
Posmatran sa Zemlje, Neptun izgleda kao bleda plava tačka nevidljiva golom oku. Na snimcima koje je poslala svemirska letelica „Vojadžer 2” avgusta 1989. godine, ta planeta je zadivljujuća plava sfera, zahvaljujući metanu u višim slojevima atmosfere. Neptun, kao i sve gasovite planete, ima prstenove i impresivne oblake, i veoma je sličan Uranu.
Neptun je posebno zanimljiv astronomima jer su, i pre nego što je otkriven, naučnici na osnovu matematičkih proračuna predvideli njegovo postojanje, kao i njegov položaj. Otkrio ga je nemački astronom Johan Gotfrid Gale 23. septembra 1846. godine.
Atmosfera
Neptunova atmosfera je izdeljena na pojaseve kao i atmosfere ostalih gasovitih planeta, a sastoji se od sistema oblaka koji su aktivni kao i oblaci na Jupiteru. Sastoji se od vodonika (80%), helijuma (19%) i tragova metana i drugih gasova (1%).
Struktura
Neptun je zaodenut belim oblacima metana koji se kovitlaju brzinom koju malo šta nadilazi u Sunčevom sistemu. Vetrovi na Neptunu, koji duvaju sa istoka na zapad, dostižu brzinu i do 2000 km/h i kovitlaju se suprotno od smera okretanja planete oko svoje ose.
Spoljni omotač, debljine oko 8000 km, sastoji se prvenstveno od vodonika (89,8%) i helijuma (10,2%), kao i od veoma male količine metana. Unutrašnji omotač, debljine oko 14000 km, verovatno se sastoji od zaleđene vode, metana i amonijaka. Jezgro planete, prečnika oko 6000 km, sastoji se od silikata i leda.
Prirodni sateliti
Neptun ima 14 satelita, od kojih devet imaju imena. Sa Zemlje su pomoću teleskopa prvi uočeni Triton i Nereida, zatim je „Vojadžer 2” 1989. otkrio još šest satelita (Protej, Larisa, Galateja, Despina, Talasa, Najada), a kasnije je otkriveno preostalih šest. Neptunovi sateliti dobili su imena prema morskim božanstvima starih Grka. Najveći Neptunov satelit Triton, prečnika 4400 km, veći je od Meseca i od Plutona, i spada u red najvećih satelita u Sunčevom sistemu.
Prstenovi
Neptun okružuju bledi prstenovi prašine, a kad su uočeni sa Zemlje, astronomi su mislili da to i nisu prstenovi, već lučni isečci. Kad je „Vojadžer 2” prošao pored Neptuna, napravio je oko 9000 snimaka planete i njenih satelita. Posle te misije poznato je da Neptun okružuju četiri prstena, koji su dobili imena po naučnicima koji su prvi proučavali tu planetu – Gale, Leverije, Lasel, Arago. Prilikom prolaska sonde kroz ravan prstenova snimljene su i tri lučne formacije, a jedna od njih sadrži tri oblaka gušće koncentrisane materije. Te formacije primećene su sa Zemlje još 1981. godine, za vreme posmatranja jedne okultacije. Građa prstenova nije poznata, a veruje se i da su nestabilni (deo prstenova mogao bi da nestane s vremenom).
Osnovni podaci
• Srednja udaljenost od Sunca: 4 498 396 441 km
• Ekvatorijalni poluprečnik: 24622 km
• Masa: 1,0241 × 1026 kg
• Gustina: 1,638 g/cm3
• Površinska gravitacija: 11,15 m/s2
• Period rotacije: 0,671 zemaljski dan
• Period revolucije: 164,79132 zemaljske godine
• Srednja orbitalna brzina: 19566 km/h
• Prirodni sateliti: 14
• Prstenovi: da