Ultraljubičasto zračenje (UV zračenje) deo je elektromagnetnog spektra koji se prostire od ljubičastog kraja vidljive svetlosti do oblasti x-zraka. Nalazi se u oblasti talasnih dužina od 380 nm do 10 nm (1 nm = 10−9 m), što odgovara frekvenciji od 7,9 × 1014 Hz do 3 × 1016 Hz. To zračenje ima nisku probojnu moć, pa većinu sunčevih UV zraka upije Zemljin ozonski omotač, tako da mu je efekat kod ljudi ograničen na kožu. Stimuliše proizvodnju vitamina D, izaziva tamnjenje, opekotine, staračke pege i kancerogene promene.
UV zračenje se koristi za lečenje žutice kod novorođenčadi, sterilizaciju radnog prostora i opreme, proizvodnju veštačkog svetla, kao i u spektroskopiji i astronomiji.