Umetnička (pisana) književnost se sastoji od književno-umetničkih dela koja su stvorili poznati stvaraoci. Književnoumetnički jezik ima više osnovnih odlika, a najbitnije su: slikovitost, emocionalnost, figurativnost, životnost, idejnost, čistota, jasnost. Dok književnik (umetnik) stvara pisano delo, on se opredeljuje za najbolje, najjače, najviše odgovarajuće reči kojima ostvaruje svoju zamisao – sliku o životu i ljudima. Zato je umetnička književnost neiscrpni rudnik reči koje imaju zadivljujuću lepotu i ogromnu snagu, i koje stalno obogaćuju naš duhovni život, osećanja i shvatanja.
Podela umetničke književnosti na rodove i vrste
Književni rodovi umetničke književnosti jesu:
1. lirika,
2. epika,
3. drama.
Svaki od navedenih rodova ima više književnih vrsta.
1. Književni rod liriku čine književna dela u kojima pisac slika svoja osećanja u obliku stihova, tj. pesama. Njene vrste su:
1) elegija,
2) ljubavna pesma,
3) opisna pesma,
4) socijalna pesma,
5) rodoljubiva pesma,
6) misaona pesma,
7) satirična pesma,
8) humoristička pesma.
2. Književni rod epiku čine književna dela u obliku:
1) proze – priče o stvarnim ili zamišljenim događajima, o ljudskim osobinama, pojavama u društvu i sl., a njene vrste su:
a) roman,
b) pripovetka,
c) novela;
2) stihova – u tom obliku piše se ep, koji može biti:
a) istorijski (herojski),
b) romantični,
c) idilični (građanski),
d) religiozni,
e) komični.
Posebna vrsta epske poezije u stihu jesu lirsko-epske pesme, a to su:
1) balada,
2) romansa,
3) poema.
3. Književni rod dramu čine književna dela u u kojima pisac slika ličnosti u obliku dijaloga i dramske radnje koja se, najčešće, odvija pred gledaocima na sceni, a uz korišćenje raznih pozorišno-tehničkih sredstava. Njene vrste su:
1) tragedija,
2) komedija,
3) drama u užem smislu.