Rođen je 9. oktobra 1892. u Dolcu pored Travnika, u tadašnjoj Austrougarskoj. Bio je srpski i jugoslovenski književnik, a između dva svetska rata bio je u diplomatskoj službi Kraljevine Jugoslavije. Gimnaziju je završio u Sarajevu, a slovensku književnost i istoriju studirao je na filozofskim fakultetima u Zagrebu, Beču, Krakovu i Gracu. Doktorsku disertaciju „Razvoj duhovnog života u Bosni pod uticajem turske vladavine” Andrić je odbranio u junu 1924. godine na Univerzitetu u Gracu. Bio je pisac snažne imaginacije, a istovremeno i izvanredan poznavalac istorijskih prilika stare Bosne, o kojoj je najčešće pisao. Koristeći narodna predanja, legende, ali i istorijsku građu, a pre svega bogatstvo svoje mašte i osećanja za svet, stvorio je veličanstvenu umetničku građevinu u književnosti XX veka. U svet književnosti ušao je sa pesmama u prozi (U sumrak i Blaga i dobra mesečina, objavljene u „Bosanskoj vili” 1911. godine), prevodima i kritikama, a zatim je pisao pripovetke i romane. Slavu je stekao delom Ex ponto (1918), koje je napisao u vreme dok je bio na robiji zbog nacionalističkih političkih aktivnosti u toku Prvog svetskog rata.
Druga faza Andrićevog stvaralaštva, koja traje do Drugog svetskog rata, obeležena je njegovim okretanjem pripovedačkoj prozi. Po opštem priznanju, u većini pripovedaka Andrić je našao sebe, pa ta zrela faza spada u umetnički najproduktivnije, sa većinom Andrićevih najcenjenijih priča. Nije bio sklon književnim eksperimentima koji su dominirali u to doba, nego je u klasičnoj tradiciji realizma XIX veka živim opisima oblikovao svoju vizuru Bosne kao razmeđa Istoka i Zapada, natopljenu iracionalizmom, verskim animozitetom i emocionalnim erupcijama. Spada u red naših najčitanijih pisaca, a njegova dela prevedena su gotovo na sve svetske jezike. Bio je član Srpske akademije nauka i umetnosti, a 1961. godine dobio je Nobelovu nagradu za književnost. Umro je 13. marta 1975. u Beogradu.
Najpoznatija književna dela:
• Ex ponto (lirska proza, 1918)
• Nemiri (lirska proza, 1920)
• Put Alije Đerzeleza (pripovetka, 1920)
• Most na Žepi (pripovetka, 1925)
• Anikina vremena (pripovetka, 1931)
• Razgovor sa Gojom (esej, 1935)
• Na Drini ćuprija (roman, 1945)
• Gospođica (roman, 1945)
• Travnička hronika (roman, 1945)
• Prokleta avlija (roman, 1954)
• Jelena, žena koje nema (zbirka pripovedaka, 1963)