Neron


neron Rođen je 15. decembra 37. u Ancijumu, Lacijum. Bio je rimski car od 54. do 68. godine, i jedna je od najpoznatijih ličnosti starog Rima. Puno ime mu je Lucije Domicije Ahenobarb (po rođenju), Neron Klaudije Cezar Druz Germanik (po usvojenju), odnosno Neron Klaudije Cezar Avgust Germanik (kao car). Njegovi zločini bili su toliko veliki da je u istoriji ostao zapamćen pre kao ubica nego kao vladar. Sticajem slučajnih okolnosti i pomoću raznih spletki postao je car, iako rođenjem nije bio predodređen za to. Neron je bio sin rimskog konzula Gneja Domicija Ahenobarba i Agripine Mlađe, praunuke cara Avgusta. Međutim, Agripina je ostala udovica i udala se drugi put, za Neronovog strica cara Klaudija, koga je nakon samo godinu dana nagovorila da usvoji njenog sina. Neron se kasnije oženio Klaudijevom kćerkom Oktavijom i tako postao prestolonaslednik Rima, preotevši presto svom polubratu Britaniku, koga je nakon nekoliko godina i ubio. Kada je Neron imao samo sedamnaest godina, on i njegova majka su skovali zaveru protiv Klaudija i jedne noći ga ubili, kako bi Neron bio izabran za cara. To je bio tek početak njegovih zločina. Neron je ubio sve one koji su mu smetali da ostvari svoj cilj. Tokom narednih godina je naredio ubistvo svoje žene i sopstvene majke, koja nije blagonaklono gledala na njegovu vezu sa novom ljubavnicom, Popejom Sabinom, koju je Neron takođe ubio da bi bio sa svojom poslednjom ženom, Statilijom Mesalinom, sa kojom se venčao nakon što je naredio ubistvo njenog tadašnjeg muža.

Neronov život je bio pun izgreda i mnogi istoričari su ga smatrali psihopatom. Jednom prilikom je učestvovao u trci dvokolica u Grčkoj gde je pobedio, između ostalog zato što je imao toliko drskosti da bude jedini učesnik u tom takmičenju. Kada je njegova vladavina počela da slabi, ubio je svoju ženu Oktaviju, kao i njenu naslednicu, Popeju, naredio svom učitelju Seneki da izvrši samoubistvo, i pogubio senatore koji su ga kritikovali. Međutim, njegov najveći zločin je, bez sumnje, bio paljenje Rima. Taj čin trajao je cele nedelje jula meseca 64. godine. U požaru, koji je verovatno podmetnut po njegovom naređenju, uništen je znatan deo Rima, za šta je kasnije okrivio hrišćane, postavši tako prvi vladar koji ih je progonio.

Pošto je poštovao Senat i nije se mešao u carsku administraciju, postao je popularan na Istoku, ali su Budikin revolt u Britaniji (61), nezaposlenost i prezir prema njegovoj raskalašnosti i neumerenosti (zbog izgradnje raskošne palate Domus aurea, na privatnom zemljištu) izazvali nezadovoljstvo. Pobune u Galiji i Hispaniji predvodio je Galba, koga je vojska proglasila za cara. Nerona, koji je izvodio javne pesničke i pozorišne predstave na zgražavanje svojih podanika, građani su počeli da smatraju ludim. Pošto ga je Senat osudio, odlučio se na samoubistvo pre pogubljenja. Neron se ubio 9. juna 68. godine, nakon čega ga je Senat proglasio državnim neprijateljem Rima.