Nemoguće je sa sigurnošću utvrditi kako je svemir nastao ni iz čega. Prema teoriji velikog praska, u naučnim krugovima najprihvaćenijoj teoriji o nastanku svemira, u početku je postojao beskonačno mali prostor ekstremno velikog pritiska i visoke temperature (singularitet). Zatim je došlo do eksplozije, nakon čega su stvoreni prostor, materija, antimaterija i energija. Mlad svemir počeo je vrlo brzo da se širi i hladi, a nekoliko milijardi godina kasnije dobio je oblik kakav danas poznajemo.
Veliko pitanje na koje još nije dat odgovor jeste kako je taj beskonačno mali prostor nastao. Sama ideja o postanku svemira je nastala iz njegovog posmatranja, koje je pokazalo da se galeksije međusobno udaljavaju (crveni pomak galaksija – Hablov zakon), što je dovelo do zaključka da su galaksije nekada bile međusobno mnogo bliže nego danas. Sam termin „veliki prasak” upotrebljava se i u užem smislu, da ukaže na trenutak u vremenu kad je posmatrano širenje svemira počelo (Veliki prasak, koji se dogodio pre otprilike 13,7 milijardi godina), i u širem smislu, da ukaže na preovladavajuću kosmičku paradigmu koja treba da objasni poreklo i evoluciju svemira. Iz tog modela ruski fizičar Džordž Gamov uspeo je, 1948. godine, da predvidi postojanje kosmičkog pozadinskog mikrotalasnog zračenja, koje je otkriveno šezdesetih godina XX veka i poslužilo je kao potvrda teorije velikog praska nad glavnim rivalom, teorijom mirnog stanja.