Za opisivanje osobina tela ili pojava u fizici upotrebljavaju se fizičke veličine, na primer: dužina, brzina, temperatura, vreme. Fizička veličina se može meriti, i ona se tada upoređuje sa poznatom veličinom iste vrste koja je usvojena za njeno merenje. Ta poznata veličina naziva se merna jedinica.
Merenjem se saznaje koliko je puta merena fizička veličina veća ili manja od usvojene jedinice. Merenjem se dobija brojna vrednost veličine, pored koje se mora napisati i odgovarajuća merna jedinica, jer ako se zna samo brojna vrednost, onda nije poznata stvarna vrednost izmerene fizičke veličine. Na primer, dužina terena je:
• h = 50 m
gde je:
• h – oznaka za fizičku veličinu
• 50 – brojna vrednost
• m (metar) – merna jedinica za dužinu
Osnovne merne jedinice
Različite merne jedinice za iste fizičke veličine otežavaju upoređivanje rezultata merenja i sporazumevanje među ljudima. Radi lakše razmene podataka i znanja upotrebljava se Međunarodni sistem jedinica (Systeme International d’Units, skraćeno SI), koji propisuje sedam osnovnih mernih jedinica. To su (veličina koja se meri, naziv jedinice, oznaka jedinice):
• dužina: metar [m]
• masa: kilogram [kg]
• vreme: sekunda [s]
• električna struja: amper [A]
• termodinamička temperatura: kelvin [K]
• količina gradiva (supstancije): mol [mol]
• svetlosna jačina (jačina svetlosti): kandela [cd]
Izvedene merne jedinice
Nazivi i oznake izvedenih jedinica SI obrazuju se pomoću osnovnih jedinica. Određen broj izvedenih jedinica ima poseban naziv i oznaku, kao što su njutn (N, jedinica za silu), paskal (Pa, jedinica za pritisak), herc (Hz, jedinica za frekvenciju). Određen broj izvedenih jedinica nema poseban naziv i oznaku, kao što su, na primer, metar u sekundi (m/s, jedinica za brzinu), kvadratni metar (m2, jedinica za površinu), kubni metar (m3, jedinica za zapreminu).
Način pisanja mernih jedinica
Po SI konvenciji, sve oznake mernih jedinica koje su nazvane po osobama obeležavaju se velikim (običnim) latiničkim slovima, a ostale merne jedinice malim (običnim) latiničkim slovima. Oznake svih mernih jedinica pišu se bez tačke na kraju. Kod svih SI jedinica, osim oznake za ugao, između brojne vrednosti i oznake postoji razmak. Simboli za promenljive (npr. pritisak, zapremina, temperatura) i konstante (npr. brzina svetlosti, gravitaciona konstanta) pišu se iskošenim slovima.