Piše se bešavan.
U toj reči izvršene su tri glasovne promene. Prvo je jednačenjem suglasnika po zvučnosti od bezšavan dobijeno besšavan (zvučno z ispred bezvučnog š prelazi u svoj bezvučni parnjak s). Zatim je došlo do jednačenja suglasnika po mestu tvorbe (s ispred š prelazi u š), pa je dobijeno beššavan. Na kraju, dolazi do gubljenja suglasnika š (dva ista suglasnika svode se po pravilu na jedan), čime je dobijeno bešavan.